Tatuaż po przeszczepie a ryzyko infekcji
Przyglądając się zmianom dotyczącym ozdabiania ciała, zauważymy, że jednym z ważniejszych elementów wyrażenia własnego „ja” w społeczeństwie stał się na przestrzeni ostatnich 10 lat tatuaż. Osoby po przeszczepie również należą do środowisk, które chcą przyozdobić swoje ciało w ten sposób. Transplantacja narządu nakłada jednak na biorcę pewne zasady i ograniczenia z nich wynikające, dzięki którym mogą oni cieszyć się długim życiem ze sprawnym narządem. Osłabienie organizmu poprzez branie leków immunosupresyjnych, to główny powód, dla którego decyzja o wykonaniu tatuażu po przeszczepie nie wydaje się być rozsądna.
Odporność organizmu
Stosowanie immunosupresji przez pacjenta po przeszczepie narządu sprawia, że zmniejsza się jego odporność, co powoduje, iż organizm jest o wile bardziej narażony na wszelkiego rodzaju infekcje. Proces wykonania tatuażu lub piercingu to duża ingerencja w ludzkie ciało. Tatuator przebija się w głębokie warstwy skóry (ok. 1,5-2mm) gdzie ulokowane są nerwy i naczynia krwionośne. Krwawienie podczas robienia tatuażu pojawia się, jako naturalny mechanizm obronny, wymuszając transport komórek odpornościowych w miejsce zranienia.[1] W sytuacji zrobionego tatuażu będzie to cała jego powierzchnia. Najlepsze i najbardziej sterylne salony tatuażu nie są w stanie uchronić biorcy narządów przed skutkami, jakie niesie ze sobą naturalna reakcja ciała na wprowadzenie tuszu głęboko w powłoki skóry. Niebezpieczne powikłania, które mogą wystąpić w reakcji na tatuowanie, to: stany zapalne i zakażenia; zakażenia bakteryjne w postaci ostrej (m.in.: liszajec zakaźny, zapalenie mieszków włosowych i zakażenia bakteryjne); zakaźne choroby wirusowe jak: WZW typu B i C; wirus HIV; mięczak zakaźny; rzadziej występujące: bakteryjne zapalenie wsierdzia.Tatuaż po przeszczepie wiąże się z dużym ryzykiem, wspomnianych powikłań, co w efekcie może doprowadzić nawet do utraty otrzymanego narządu. Dyscyplina pacjenta w stosunku do zaleceń lekarskich dotyczących higieny, odżywiania, nowy styl życia, a przede wszystkim regularne stosowanie leków immunosupresyjnych prowadzi do sukcesu w procesie rekonwalescencji po przeszczepie.
Rzetelne źródła informacji
Osoby będące wiele lat po transplantacji narządów, a chcące wykonać tatuaż powinny skonsultować swój pomysł z lekarzem prowadzącym. Każde ryzykowne zachowanie może negatywnie wpłynąć na jakość życia pacjenta i zaprzepaścić szansę na nowe życie ze sprawnym narządem. Korzystanie z rzetelnych źródeł informacji na temat powrotu do zdrowia po transplantacji nerki lub wątroby z całą pewnością pozwoli na wyeliminowanie zagrożeń związanych z odrzuceniem przeszczepu. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy kontaktować się z lekarzem prowadzącym.
CHIESI/KB/EDU/47/06/2019
[1] Mielcarek A., Biologia tatuażu, Dostęp w Internecie z dnia 28.05.2019.: https://www.pfm.pl/artykuly/biologia- tatuazu/1754
(FAQ)
Tatuowanie po przeszczepie może prowadzić do powikłań, takich jak stany zapalne, zakażenia bakteryjne i wirusowe, a także inne powikłania.
Po przeszczepie narządu ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarskich dotyczących higieny, odżywiania, stylu życia oraz regularnego przyjmowania leków immunosupresyjnych.
Osoby, które rozważają tatuaż, powinny skonsultować się z lekarzem prowadzącym w celu oceny ryzyka.